1 nov. Cow Bay / Daintree

1 november 2017 - Cow Bay, Australië

Reisverhaal door: Lucienne 

Vandaag zijn we van Port Douglas naar Cow Bay gereden. Ons hotel ligt aan de overkant van de rivier in het regenwoud. Dit is alleen te bereiken via een veerbootje waar ca. 10 auto’s op kunnen.

Alles is ook hier prachtig groen en de varieteit van bomen en planten is indrukwekkend. Zonder onze navigatie zou het veel moellijker te vinden zijn. We komen vrij vroeg aan bij onze B &B. Een steil pad naar beneden. Maar goed dat we het vast overdag hebben gezien, aangezien het hier vrij vroeg donker is. (Ca. 18:15 uur). Het is een mooie locatie, een soort groot huis met in het midden de woonkamer, de keuken en het terras en aan beiden zijkanten een kamer met badkamer. Wij worden vriendelijk ontvangen, weliswaar door een iets wat smoezelig type (👩🏻‍🌾). Als ik later onze koeltas in haar koelkast plaats, matched het “type” de buitenkant van de koelkast. Er zit schimmel op de buitendeur brrrr.

Onze kamer ruikt ook niet al te fris (🙄) maar goed we doen het ermee en we gaan snel een deel van dit regenwoud verkennen aangezien we einde middag een boottocht op de Daintree rivier gaan maken. We rijden richting Cape Tribulation en zoeken een stop om onze lunch te gaan nuttigen. We hebben een leuke plek gevonden en kunnen een pad nemen naar het strand of via een ommetje door een stukje woud. We kiezen uiteindelijk voor het laatste. Na een paar minuten lopen, spot ik ineens een Kasuaris (een loopvogel / iets kleiner dan een struisvogel). Ik zeg tegen Sigrid kijk daar heb je er een. Sigrid schrikt en wil mij meetrekkend gelijk wegrennen. 🙅🏼🙅🏼 Geen goed idee! Rustig blijven en analyseren. De vogel was rustig aan het grazen met zijn jong en had geen enkele intentie om onze kant op te komen. We zijn rustig doorgelopen en ergens gaan eten. Terug naar het pondje voor de boottocht. Rond 16:30 uur zijn we de rivier op gegaan. Het is een tocht om krokodillen, vogels en slangen te spotten. Nou de vogels was het minst moeilijk 😁. Veel gehoord en enkele gezien. Onze gids Murray heeft zelfs van diverse vogels het geluid in zijn telefoon en doet dan ook verwoede pogingen om een bepaald type vogel te lokken. Het effect van het geluid is grappig. Hij speelt het af in zijn telefoon en die vogel in de boom antwoord. Het is zo dicht bebost dat je daardoor minder vogels ziet 🦉. Toch hebben gidsen wel snel alles gezien. Hij zag een slang!! Wij ook turen 🔭 - zat er een heel klein geel/groen slangetje in de boom. Niet giftig of zo maar ook niet om bang van te worden. Vanwege de warme water temperatuur bleven de krokodillen voornamelijk onder water. Echt duidelijk gezien hebben we er niet 1. Het regenwoud zelf is wel echt indrukwekkend, hoe alles groeit, de soorten planten en bomen. De tocht duurt zo’n 2 uur en we racen terug over de rivier. Snel met het pondje weer de rivier over om nog iets te kunnen eten want alles sluit hier heel vroeg (19:30 - 20 uur). Om te eten hadden we het Cowbay hotel als advies gekregen. Voor een beetje gezond bestellen we pasta met groenten. Eerst is de bestelling vergeten en uiteindelijk wordt onze bestelling gemaakt. Doorgekookte pasta en daaromheen heeft het meer iets van soep weg. 🔫 We hebben honger en zijn moe, dus laten het maar voor wat het is. Terug naar ons bedje. Het is aardedonker!! Zaklamp op zak en toch een beetje eng door diverse beestengeluiden, pak ik wat ik pakken kan uit de auto, o.a. metalen thermoskan, een tas met vuile was (I don’t no why) Sigrid geklemd aan mijn shirt, snel richting het huis 3 treden op 😳😳😳😳 oh nee wacht 4 TREDEN! Ik flikker lang uit zo door de deur heen, alles op de grond; een kabaal van heb ik jou daar, direct gevolgd door de slappe lach 😂😂😂. In de andere kamer zou die middag een Nederlands stel zijn gearriveerd. Hopelijk heb ik ze niet wakker gemaakt. In de kamer blijven we de slappe lach houden, ook omdat ik onbelangrijke spullen wel heb gepakt maar bijvoorbeeld mijn toilettas en nachtgoed niet (ik durf ook niet meer naar buiten) en vervolgens doen we de hele nacht geen oog dicht door alle onbekende geluiden. Uiteindelijk hebben we misschein 1 uur geslapen en we besluiten dan ook de volgende nacht hier niet te blijven en  terug te gaan naar het hotel in Port Douglas. Morgen hebben we een dagtocht met een Aboriginal. 

Foto’s

9 Reacties

  1. Patti:
    3 november 2017
    Leuk verhaal weer! 💚
  2. Alessia:
    3 november 2017
    Haha heel geestig! Ik hoop dat je niet al te veel blauwe plekken hebt Lucienne...
  3. Jolanda:
    3 november 2017
    Heerlijk om het verhaal te lezen als ik mijn ogen dicht doe zie ik het zo gebeuren inclusief de slaape lach😁😁
  4. Helga Vermue:
    3 november 2017
    ook ik zie het voor me daar bij dat huisje ....
    gelukkig hebben jullie het regenwoud inclusief bacterieen overleefd
  5. Pieternella:
    3 november 2017
    Hartstikke leuk verhaal en ja niet iedere B&B is geweldig ook niet in Nederland hoor
  6. Jeritza:
    3 november 2017
    Ooohhhhh dames Kijk nou uittt!!!
    Ik heb zo gelachen. Lucienne je kan goed schrijven. 😂😂Heel leuk om te lezen. Take care en 😘
  7. Rita van Rijsbergen:
    3 november 2017
    Zo leuk🤣🤣🤣
  8. Justin:
    4 november 2017
    Goed bezig
  9. Renee Kauffmann:
    8 november 2017
    Echt weer wat voor jou met de deur huis in vallen Lucienne hihihi.
    Mooi verhaal en prachtig foto's!