6 dec. Helikoptervlucht & Riverjet in Makarora

Reisverhaal door: Sigrid

We hebben prima geslapen vannacht, de schaapjes 🐑🐑 hebben zich rustig gehouden. En weliswaar met de deur van onze kamer wijd open geslapen, zo veilig voelden we ons daar! 😴

Vandaag hebben we weer een tour waar we al een jaar lang naar uitkijken (en voor spaarden) 😇😜. 

De Siberia Experience Tour: met de helikopter door het Mount Aspiring World Heritage National Park, landen in de Siberia Valley en in de middag een snelle vaartocht in een jet boot over de Wilkin en Makarora Rivers. (Zie video’s)

We zijn super blij dat het vandaag een stralend zonnige dag is met een blauwe lucht 😎(in de middag zelfs 32 graden, best wel een beetje heet 😨).

In woorden niet uit te drukken hoe magnifiek de helikoptervlucht was.  

We starten in Makarora en vliegen in langzaam tempo en op lage hoogte door het eerste dal. Prachtig groene bergen en de rivier onder ons. Als we de met sneeuw en ijs bedekte bergtoppen naderen gaan we in hoogte stijgen, zodat we goed zicht hebben en foto’s kunnen maken, terwijl we er rustig overheen vliegen. Als we een paar keer in een kort cirkeltje vliegen en schuin hangen is het even spannend maar waanzinnig mooi. 

Na de helikoptervlucht maken we een mooie wandeling, even voorbij het dorp, naar de Blue Pools. Een bosgebied met een helder blauw riviertje en diverse hangbruggetjes. Het is een druk bezocht gebied waar kampeerders ook stoppen om zich in het riviertje even op te frissen. Het water is super helder maar ijskoud. 

In de middag maken we de boottocht over de Wilkin rivier in een jet boot. Onze kapitein scheurt een uur lang (ca. 50 km per uur) over het water, maakt coole bochtjes en verrast ons met een paar spins, super gaaf! 

Het Wilkin bedrijf startte in 1968 met het vervoeren van afgeschoten rode herten via de rivier en langzaam aan is dit gegroeid tot de toeristische attractie die het nu is. Er komen ook nog berggeitjes voor in het gebied, al hebben wij ze niet gezien.

Na deze geweldige tochten moeten we in de auto stappen want hebben 3 uur rijden voor de boeg naar onze volgende bestemming. 

We rijden langs de westkust richting het noorden door een bergachtig gebied met veel bergpassen en riviertjes. We hebben het aantal genomen bruggetjes niet geteld maar het waren er talloze. De afstanden vallen hier in NZ wat tegen met name doordat het Zuidereiland zo bergachtig is en je beperkt bent in de routes. 

We komen rond 17:30 uur aan bij ons overnachtingsadres voor de komende 2 nachten in het dorp Franz Josef Glacier, bij de gelijknamige gletsjer.

Om binnen ons budget te blijven slapen we hier in een hostel (wel in een tweepersoonskamer met eigen badkamer). Een simpele maar nette kamer en gelukkig niet in het gebouw waar de meeste jongelui in slaapzalen slapen. Om 3 uur in de nacht worden we ruw gewekt door een keihard brandalarm in ons gebouw en ook buiten. Het hele dorp moet gewekt zijn 😖😡. We staan meteen naast ons bed en gooien telefoon, tablet, geld en paspoort in een rugzak en staan (ik trillend😫) in onze pyjama klaar om naar beneden te gaan als een aardige (en knappe😜) jongeman ons komt vertellen dat het vals alarm was. 

Okee, we gaan weer naar binnen en proberen te ontspannen. Wat een nacht. Moeilijk om de slaap weer te vatten want het alarm bleef steeds weer gaan. Wel moesten we ook lachen omdat het hilarisch was onze Chinese buren in pyjama op de gang te zien. 

De volgende dag hoorden we dat een slimme gast op zijn kamer zat te roken. Hij moest €660 aan de uitgerukte brandweer betalen.